Za szafą
Wczesny świt,
wychodzisz.
Gwizd pierwszego pociągu
przecina sen siedmiolatka o domu
z balkonem, chlebem
i dużą szafą.
Za szafą jest cisza.
Za szafą jest spokój.
Wrócisz, będzie masło na chlebie
i cukierki owocowe:
czerwone, zielone, pomarańczowe
– słodkie.
Spóźniasz się mamo,
czy zegar się spieszy?
Pijany stukot do drzwi
– on wrócił pierwszy.
Za szafą cisza.
Za szafą spokój.
Uczestnicy spektaklu
a to znowu ja
Stefan Jurkowski
Jan Zdzisław Brudnicki
3 komentarze:
witam serdecznie!
Szanowna Pani, śledzę od jakiegoś czasu Pani zapiski na blogu. Zainteresowała mnie ta strona gdy okazało się, że byłam wtedy co i Pani w dworku u Szanownego pana Siemiona:). Chciałam napisać artykuł i mam kilka zdjęć, ale wizerunku gospodarza nie mam. Zapytuję Panią o możliwość udostępnienia tego zdjęcia. Proszę zajrzeć na moja stronę i wtedy Pani mi odpowie.
Pozdrawiam serdecznie.
przepraszam zapomniałam adresu http://nogaj.blogspot.com/
Prześlij komentarz